ഏദൻത്തോട്ടം

ദുബായ് ക്രീക്കിനു സമീപം ബെൻസ് ഒതുക്കി നിർത്തി ഒന്നു നടക്കാനിറങ്ങിയതാണ്. മലയാളികൾ ഒന്നു രണ്ടു പേർ ഇരിപ്പുണ്ട്. കൂട്ടത്തിൽ പ്രായം മുപ്പത്തിയഞ്ചു കഴിഞ്ഞ ഒരു സുന്ദരിയും ഒരു ചെറുപ്പക്കാരൻ യുവാവും. അവരെ കണ്ടപ്പോൾ എനിക്ക് പെട്ടന്ന് ജയ ചേച്ചിയെ ഓർമ്മ വന്നു. എൻറെ സുന്ദരിയായ ജയ ചേച്ചി. അറേബ്യൻ മരുഭൂമിയും ജയ ചേച്ചിയും തമ്മിലെന്തെങ്കിലും ബന്ധമുണ്ടോ? ഒരു ബന്ധവുമില്ലെങ്കിലും രണ്ടും വരണ്ടുണങ്ങിക്കിടക്കുയാണെന്ന് എനിക്ക് തോന്നാറുണ്ട്. ഈ മണലാരണ്യത്തിൽ വന്നിട്ട് ഇരുപത് വർഷങ്ങൾ കഴിഞ്ഞു. ആദ്യമായി വന്നത് ഓർമ്മയുണ്ട്. സാബു ചേട്ടൻ വലിയ പണക്കാരനായി നാട്ടിൽ ഞെളിഞ്ഞ് നടക്കുമ്പോൾ ഒരു ദിവസം മടിച്ചു മടിച്ച് എന്നെയും കൂടി കൊണ്ടു പോകാമോന്ന് ചോദിച്ചതും, കാശ് കിട്ടുമെന്ന് ഉറപ്പായപ്പോൾ ഏറ്റു പിടിപെട്ട കാര്യങ്ങൾ നടന്നതും ഒക്കെ ഇടയ്ക്കിടയ്ക്ക് ഓർത്തു നോക്കും. ആ സാബു ചേട്ടൻ്റെ ഭാര്യ ജയ ചേച്ചിയുമായി ആഞ്ഞാഞ്ഞ് പരിപാടി ചെയ്തത് ഓർത്താൽ ഇപ്പോഴും സുന്ദര കില്ലാഡി എണീറ്റു നിൽക്കും. “സാബു ചേട്ടന് പൈസ മാത്രം മതി. വേറൊന്നും വേണ്ട. അല്ലെങ്കിൽ ഗോപുവിനെ ഇവിടെ കൊണ്ടു വന്ന് ഈ വിസിറ്റ് വിസയിൽ നിർത്തേണ്ട വല്ല കാര്യവുമുണ്ടോ? എന്നിട്ടോ ...

നമുക്ക് ആ ആലോചന വേണ്ട സണ്ണീ” യോഹന്നാന്‍ അമ്മാച്ചന്റെ അഭിപ്രായം കേട്ടപ്പോള്‍ സണ്ണിക്ക് പെരുവിരല് മുതല്‍ കലികയറി. കുറെ നാളുകളായി പെണ്ണുകണ്ട് പെണ്ണുകണ്ട് നല്ലൊരു ചരക്കിനെ ഒത്തുകിട്ടിയപ്പോള്‍ അങ്ങേര്‍ പതിവുപോലെ ഇടങ്ങേര്‍ ഉണ്ടാക്കാന്‍ വന്നേക്കുന്നു. അമ്മാച്ചന്റെ അഭിപ്രായം അതേപടി മാനിക്കുന്ന ഒരു തന്തേം തള്ളേം ആണ് തനിക്കുള്ളത്; അതാണ്‌ ഏറ്റവും വലിയ ദുരിതം. “എനിക്കിനി വേറെ പെണ്ണുകാണാന്‍ വയ്യ..ഇത് നടക്കുന്നില്ലെങ്കില്‍ എനിക്ക് കല്യാണമേ വേണ്ട..” സണ്ണി കോപം പരമാവധി നിയന്ത്രിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “വേറെ ഇഷ്ടം പോലെ പെണ്‍ പിള്ളേര്‍ ഉണ്ടല്ലോ…പിന്നെ നിനക്ക് ഇത് തന്നെ വേണമെന്ന് ഇത്ര നിര്‍ബന്ധം എന്താ? ഇത് ശരിയാകത്തില്ല. ആ തള്ള പതിന്നാലു വയസുള്ളപ്പോള്‍ ഒരുത്തന്റെ കൂടെ ഒളിച്ചോടി പോയി അതിലുണ്ടായ പെണ്ണാ. കുറെ പണവും സൗന്ദര്യവും ഉണ്ടെന്നു പറഞ്ഞിട്ട് കാര്യമുണ്ടോ? കുടുംബ മഹിമ വേണ്ടേ? എന്നിട്ട് അന്ന് അവളെ ചാടിച്ചുകൊണ്ട്‌ പോയവനെവിടെ? അവന്‍ വേറെ ഏതോ ഒരുത്തിയുടെ കൂടെ പോയ്ക്കളഞ്ഞില്ലേ? എന്തായാലും തള്ള മിടുക്കി ആയതുകൊണ്ട് അവന്റെ പണം മൊത്തം അവര് കൈക്കലാക്കി. നയാപൈസ അവനു കൊടുക്കാതെ എല്ലാം അവര്‍ അമുക്കി..” അമ്മാച്ചന്റെ വിശദീ...