സ്വപനലോകം

ഞാൻ രചിതയുടെ വീട്ടിൽ എത്തി കോളിങ്ങ് ബെൽ അടിച്ചു കുറച്ചു കഴിഞ്ഞു അവൾ വാതിൽ തുറന്നു. കൂടെ എൻ്റെ ഫോൺ റിംഗ് ചെയ്തു. രചിത: അൻവർ…. നീ പോയില്ലേ? ഞാൻ അതെ നേരം ഫോണിൽ നോക്കി. രചിത: ഞാനാ വിളിച്ചേ. അവളുടെ കയ്യിലും ഫോൺ ഉണ്ടായിരുന്നു. നല്ല സന്തോഷവും ചെറു പരിഭ്രമവവും അവളുടെ മുഖത്തുണ്ട്. ഞാൻ: എന്താ വിളിച്ചേ? രചിത: ഏയ്… വിഷ്ണു ചേട്ടനെ ഡ്രോപ്പ് ചെയ്തോ എന്നറിയാൻ വിളിച്ചതാ. ഞാൻ: അത്രെ ഉള്ളൂ? രചിത: അതെ… അവളെന്നെ ഒരു കള്ള നോട്ടം നോക്കികൊണ്ട് പറഞ്ഞു. ഞാൻ: അല്ലാ.. നീ എന്താ തിരിച്ചു പോന്നേ? ഞാൻ: അതോ… നീ കോഫി ഉണ്ടാക്കിയിട്ട് കുടിക്കാൻ മറന്നു. അത് കുടിക്കാൻ വന്നതാ. രചിത: ആണൊ.. എന്നാ വാ… അടുക്കളയിൽ തന്നെയുണ്ട്. ചെറു നാണവും പുഞ്ചിരിയും ഉള്ള മുഖത്തോടെയാണ് അവളത് പറഞ്ഞത്. രചിത: മ്മ്… വാ… കോഫിയുടെ ചൂട് മാറി കാണില്ല. അവളെൻ്റെ കൈ പിടിച്ചു വലിച്ചുകൊണ്ട് അടുക്കളയിലേക്ക് നടന്നു. നടക്കുന്നതിനു ഇടയിൽ എന്നെ തിരിഞ്ഞു നോക്കിയ അവളുടെ മുഖത്തെ ആ മായാത്ത പുഞ്ചിരിയിൽ നല്ല നാണവും കള്ളത്തരവും ഞാൻ കണ്ടു. അങ്ങനെ അവളെന്നെയും കൊണ്ട് അടുക്കളയിൽ എത്തി. രചിത: ഇന്നാ കാപുച്ചിനോ…. കോഫി മഗ് എൻ്റെ നേരെ നീട്ടി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. ഞാൻ അത് വാ...

ഇത് ഒരു ഫാൻ്റസി നിഷിദ്ധസംഗമ കഥയാണ്. അത്തരം കഥകൾ ഇഷ്ടമുള്ളവർ തുടർന്ന് വായിക്കുക. (ഇംഗ്ലീഷിൽ ആണ് സംഭാഷണം, എന്നാലും വായിക്കാൻ എളുപ്പത്തിന് മലയാളത്തിൽ എഴുതുന്നു.) “മേ ഐ കമിൻ, സർ?” “യെസ്, കമിൻ.” നയന ഒരു ഫയൽ നെഞ്ചിൽ ചുറ്റി പിടിച്ച് കൊണ്ട് എൻ്റെ ക്യാബിനിലേക്ക് കടന്ന് വന്നു. ഞാൻ ‘ഡേവി’ എന്ന് വിളിക്കുന്ന ഡേവിഡ്. നയന: സർ….. സാറിൻ്റെ പേര് ഈ കോൺട്രാക്ട്ടിൽ ‘ഡേവി’ എന്നാണ് അവർ എഴുതിയത്. അത് ‘ഡേവിഡ്’ എന്നാക്കി തിരുത്തിയിട്ടുണ്ട്. ഡേവി: ഒക്കെ…. അത് ഒപ്പിടണം അല്ലെ? നയന: അതെ സർ…. ഈ ഫയൽ കൂടി ഒന്ന് വായിച്ചു നോക്കി ഒപ്പിടണം. കോൺട്രാക്ട് ഡീറ്റെയിൽസ് ആണ്. ഡേവി: ആ…. ഇങ്ങു കൊണ്ടുവരൂ. ഡയാന നോക്കിയോ? നയന: ആ… സർ… നോക്കി. അവൾ എൻ്റെ ചെയറിന് അടുത്ത് വന്ന് ഫയൽ മേശയിൽ വെച്ചു. അതിലെ പേജ് മറക്കുന്നതിനു ഇടയിൽ ചെയറിൽ ചാരി ഇരുന്ന ഞാൻ അവളുടെ പിറക് വശം ഒന്ന് നോക്കി. അവളുടെ ഡ്രസ്സ്‌ ഓഫീസ് സൂട്ട് ആയിരുന്നു. കോട്ടും സ്കെർട്ടും ഇട്ടു നിൽക്കുന്ന അവളുടെ ചന്തി പുറകിൽ തള്ളി നിൽക്കുന്നത് ഞാൻ കണ്ടു. കസേരയിൽ നിവർന്നു ഇരുന്ന് കൊണ്ട് ഞാൻ ആ ഫയൽ നോക്കി. ഞാൻ: എവിടാ ഒപ്പിടേണ്ടേ? നയന: സർ…. ഒന്ന് വായിച്ചു നോക്ക്. ഞാൻ അത് വായിക്കുന്നതിനു ഇടയിൽ ...